ماجرای انفال کردهای عراق که رژیم صدام در سال 1988 در کردستان عراق مرتکب شد، یکی از مهمترین نمونه های نسل کشی در قرن بیستم است. عملیاتی که قرار بود علیه مبارزان و پیش مرگ های کرد انجام شود، در نهایت موجب مرگ هزاران غیر نظامی در کردستان عراق شد.
در این مجموعه عملیات حدود هزار و دویست روستای کردنشین ویران شد و 182 هزار کرد را انفال کردند. پس از جنگ خلیج فارس و نفرت جهانی از رژیم صدام، هزاران هزار سند از نهادهای حکومتی گوناگون به دست آمد که تا حدی نشان دهنده اوج فاجعه در نسل کشی 1988 بود.
اگر چه هنوز سوال های بسیاری بی پاسخ مانده بود اما آن چه به دست آمد به اندازه کافی دلیل برای تشکیل پرونده برای رژیم عراق به جرم نسل کشی به دست می داد.
تا پیش از سال 2003 و پاک سازی همه جانبه رژیم صدام امکان به محاکمه کشیدن و بررسی دقیق این جنایت چندان موجود نبود اما در حال حاضر اکثر عاملان اصلی این نسل کشی که مهم ترین نشان پسر عموی صدام "علی حسن المجید" است در پشت میله های زندان در انتظار صدور حکمشان به سر می برند. فرجام نسل‌کشی چیست؟
فرجام نسل‌کشی جمله‌های دکتر محمد احسان است شریف ترین وزیر عالم، وزیر حقوق بشر اقلیم کردستان عراق که از سال 2003 تا سال 2005 تمام زندگی اش را در صحرای دهشتناک "سلمان" وقف جستجوی اسکلت های کردی پوش کرد... او می گوید: رژیم عراق برای انتخاب گورهای دسته جمعی برنامه و سیاست خاصی داشت. یعنی گورها را در منطقه ای انتخاب کرده است که به آن می گویند: "کذیان رمیله" که شکل و سیمای زمین در آن جا روز به روز در حال تغییر است.
محمد احسان جانش را بر کف گذاشت، در صحرای خطرناک بصره تشنگی بسیار کشید، به دام تروریستان افتاد و نهایتا در بیابانی که هزاران کیلومتر وسعت داشت بدون هیچ گونه سرنخی به دنبال هشت هزار بارزانی زنده به گور شده گشت. او می‌گوید: هیچ وقت در زندگی ام تصور نمی کردم انسان تا این حد در نظر انسانی دیگر کم ارزش شود... هرگز ندیده بودم که بتوانند 500 نفر را یک روزه بکشند و در یک گور دسته جمعی بیندازند. وی می گوید: در 31 ژوئیه 1983 صدام حسین در مدت یک هفته، در مناطق و روستاهای " خوش تپه، حریر، دیانه، میرگه سور و بحرکه همه بارزانی ها را دستگیر کرد. پس از دستگیری، آنها را به بغداد منتقل کرده، یک هفته در آن جا زندانی شان کرد و بعد آنها را به منطقه ای به نام " ابوجد" بردند که در حدود 40 کیلو متری مرز عربستان سعودی است. بعثی ها در آن جا شروع به کار کردند تا هر روز سه کامیون از بارزانیها را بکشند. برای این کار تیمی اختصاصی از بغداد به آن منطقه اعزام شد آن کسی که همه آنها را با دست خودش کشته ترفیع گرفته و درجه اش به ژنرال ارتقا یافته است و صدام حسین او را به خاطر این که توانست 8 هزار نفر را بکشد تکریم کرد.
نکته غم انگیزتر این که پس از فاجعه و کشتاری که توسط این مرد صورت گرفت، او در دانشگاه شروع به تدریس قانون کرد و استاد رشته حقوق شده است. نامش "عاصه دوری" است و در دانشگاه حقوق بغداد رشته قانون تدریس می کرد و در حال حاضر نیز فرار کرده است و به خارج از کشور پناهنده شده است.
دکتر می گوید: من دچار صدمه شده‌ام؛ صدمه‌ای هولناک. من ابدا فکر نمی‌کردم در کشوری زندگی می‌کنم و یا پدر و مادرم در کشوری زندگی می‌کرده‌اند که ملتی دیگر این گونه با آنها معامله می‌کرده.
:: موضوعات مرتبط:
,
,
:: برچسب‌ها:
"جنايت" ,
:: بازدید از این مطلب : 1327
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
