15 سال پيش در روآندا قتل عام قوم توتسي آغاز شد. به گزارش سازمان ملل متحد 800 هزار نفر مردم بي گناه که بيشترشان از قوم توتسي بودند يا به قوم هوتو تعلق داشتند و با اين نسل کشي مخالفت مي ورزيدند، به قتل رسيدند.
روآندا کشوري است محصور در خشکي که در جنوب شرقي آفريقا جاي دارد و در سال 1962 استقلال يافته. در ششم آوريل سال 1994 ميلادي، به هواپيماي روساي جمهور روآندا و بروندي که پس از گفت وگوهاي صلح از تانزانيا به کيگالي پايتخت روآندا، پرواز مي کردند، موشکي اصابت کرد و آنها به همراه ديگر سرنشينان هواپيما کشته شدند. هنوز پس از سال ها مشخص نشده چه کسي يا کساني، اين حادثه خونين را برنامه ريزي کرده بودند. جوونال هابياريمانا رئيس جمهور روآندا از قوم هوتو بود.
روآندا از اقوام هوتو و توتسي تشکيل شده و طي سال هاي 1959 و 1962 جنگ هاي قومي خونيني ميان اين دو قوم را تجربه کرده است.
فقط چند ساعت از سقوط هواپيماي روساي جمهور روآندا و بروندي نگذشته بود که سربازان دولتي به همراه شبه نظاميان هوتو جمع آوري شدند و کشتار قوم توتسي در روآندا آغاز شد؛قومي که به سرعت متهم به اين جنايت شده بود.
در طول سه ماه 800 هزار نفر از اقليت توتسي در اين کشور به قتل رسيدند. اين قتل عام انسان ها يکي از نسل کشي هاي بزرگ در قرن بيستم بود.
دو ماه قبل از اين نسل کشي، ژاک راجر بوبو نماينده ويژه سازمان ملل متحد به روآندا اعزام شد. اين سازمان جهاني با گزارش هايي که از اين کشور دريافت مي کرد، مي دانست فاجعه يي در اين کشور در حال رخ دادن است. بي سبب نبود که از پايان سال 1993 کلاه آبي هاي سازمان ملل براي جلوگيري از درگيري به اين کشور اعزام شده بودند. اخبار اين سربازان به سازمان ملل حکايت از شوم بودن حادثه يي داشت که نزديک مي شد؛ارسال سلاح براي افراط گرايان هوتو و تاسيس پايگاه هايي نظامي براي شبه نظاميان اين گروه قومي از جمله اين اخبار بودند.
ليندا ملورن نويسنده انگليسي و پژوهشگر نسل کشي در روآندا بر اين نکته تاکيد مي ورزد که بسياري از کشورهاي جهان از بحران در روآندا اطلاع داشتند و آگاهانه اقدامي نکردند؛ «دولت بلژيک به طور مثال از اين خطر اطلاع داشت. بلژيک چند هفته قبل از وقوع اين حادثه از ديپلمات هاي انگليس و امريکا در سازمان ملل خواست بر شمار نظاميان خود در نيروهاي حافظ صلح سازمان ملل متحد در روآندا بيفزايند. اما اين دو کشور با پيشنهاد بلژيک، به خاطر مشکلات مادي آن، مخالفت کردند. اين مخالفت با اعزام نيروي بيشتر به روآندا، تاييدي بود براي گروه هايي که در پي قتل عام قوم توتسي بودند. براي آنها ديگر مشخص شد در صورت شروع قتل عام، نيروهاي جهاني دخالتي نخواهند کرد.»
هنگام شروع قتل عام تنها اقدامي که نيروهاي اعزامي سازمان ملل متحد کردند اين بود که خروج خارجيان را از روآندا مهيا سازند. شوراي امنيت اجازه دخالت در درگيري ها را به قواي اين سازمان جهاني در روآندا نداد. در سازمان ملل حتي کلمه يي در مورد نسل کشي بر زبان ها نمي آمد. بيل کلينتون رئيس جمهور وقت امريکا، در صورت اشاره به اين حادثه خونين، از آن فقط به عنوان جنگ قومي ياد مي کرد. اولين بار کوفي عنان دبيرکل پيشين سازمان ملل متحد بود که پس از رسيدن به مقام دبيرکلي گفت؛ «ما نبايد هيچ گاه فراموش کنيم جامعه جهاني نتوانست از 800 هزار نفر زن، مرد و کودک بي گناه حمايت کند. ما بايد بپذيريم آنچه از دست مان برمي آمد انجام نداديم تا با اين نسل کشي مقابله کنيم.»
پس از اين نسل کشي، شوراي امنيت سازمان ملل دادگاهي جهاني را فراخواند تا عاملان اين جنايت تاريخي را يافته و به سزاي اعمال خود برساند. بسياري محاکمه و محکوم شدند. فرانسوا اًکساويا اًنگارامبه رئيس سازمان بازماندگان نسل کشي در روآندا، ايبوکا، اما خواستار شرايطي است که در آن ديگر امکان وقوع چنين جناياتي نباشد. او تنها راه را در آموزش
:: موضوعات مرتبط:
,
,
:: برچسب‌ها:
"جنايت" ,
:: بازدید از این مطلب : 1010
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
