آتش زدن گروه ديويديان در ايالت تگزاس توسط اف‌بي‌آي، روايتي از يك هولوكاست آمريكايي است كه بر اساس شواهد موجود به دستور مستقيم "بيل كلينتون " رئيس جمهوري وقت آمريكا صورت گرفت
تبليغات وسيع رسانه‌هاي وقت آمريكا در دوران "بيل كلينتون " رئيس جمهوري وقت دموكرات، از گرايش وسيع مردم به گروه داووديان (ديويديان)، نگراني‌هايي را براي مسؤولان هيأت حاكمه آمريكا به وجود آورد. خانم ژانت رنو، فرماندار تگزاس طي گزارشي محرمانه خطرات وجود فرقه ديويديان در منطقه واكوي (Waco) تگزاس را به مثابه اعلاميه استقلال ايالت تگزاس و جدايي اين ايالت از خاك ايالات متحده به كلينتون گوشزد نمود. خانم ژانت رنو، با نگاهي به تاريخ مبارزات جدايي طلبانه مردم تگزاس، از كلينتون خواست تا دير نشده اين فرقه را بخشكاند و از رشد سريع و فراگير آن جلوگيري كند.
از 28 فوريه 1993 تا 19 آوريل 1993 در نتيجه عمليات انجام شده توسط دو دستگاه امنيتي ايالات متحده آمريكا يعني FBI و ATF، به دستور بيل كلينتون حملات برق آسا و همه جانبه عليه پيروان فرقه ديويديان انجام شد كه حدود 80 مرد، زن و كودك كه در محل زندگي خود نزديك شهر "واكو " واقع در ايالت تگزاس كشته شدند. ماموران FBI منطقه واكو را محاصره و جريان آب و برق آن را قطع كردند و نيز از ارسال مواد غذايي ممانعت نمودند
دولت آمريكا بهانه اين كار را نگراني‌هاي خود از وضع بهداشتي محل اقامت ديويديان و جلوگيري از آزار و اذيت كودكان توسط "ديويد كورش " (David Koresh)، رهبر اين فرقه و همچنين طولاني شدن مدت زمان ماموريت و محاصره و در نتيجه خسته شدن ماموران FBI دانست كه منجر به انتشار گاز در محل خانه تحت محاصره شد.
پس از آن به دستور كلينتون، دستگاه‌هاي تبليغاتي و رسانه‌هاي جمعي آمريكا به مدت 40 روز، با سكوت محض از كنار كشتار وحشيانه پيروان ديويديه به راحتي گذشته و پس از 40 روز با ايجاد اتهامات و پرونده سازي‌هاي بسيار شروع به انعكاس وارونه اصل ماجرا آن هم به صورت منحرف كردند و به پرونده سازي‌هاي دروغين عليه آنها پرداختند.
شرح جنايت:
آنچه در ذيل بدان اشاره شده است، گزارش نسبتا مفصلي از 50 روز محاصره و نهايتا عمليات نيروهاي اف.بي.آي عليه اعضاي فرقه ديويديان است. گزارش مذكور براساس دو گزارش رسمي دولت آمريكاست:
1.گزارش اول، "گزارش نماينده دادستان درباره حوادث واكو، تگزاس از تاريخ 28فوريه تا 19 آوريل 1993 " كه توسط معاون دادستان، "ريچارد اسكروجز " ، گرد آوري شده است كه در سطور بعد به طور خلاصه بدان اشاره خواهيم داشت.
2.گزارش دوم، "ارزيابي مديريت محاصره فرقه ديويديان در واكو، تگزاس از تاريخ28 فوريه تا 19 آوريل 1993 " كه توسط معاون سابق دادستان در بخش جنايي، "ادوارد اس.جي دنيس "، تنظيم گرديده است. لازم به ذكر است كه هر دو گزارش در تاريخ 3 اكتبر 1993 منتشر شده است.
يكشنبه ، 28فوريه 1993:
حوالي ساعت 9:30صبح، مامورين اداره امور الكل ،تنباكو و تسليحات (BATF) با محاصره مركز شعبه ديويديان در مجموعه ساختماني منت كارمل، درصدد حمله به اعضا اين فرقه بر آمدند. در اين زمان تيراندازي آغاز مي گردد. چهار نفر از ماموران نيروي هوايي (ATF) كشته و 16 نفر زخمي مي شوند. در سوي ديگر نيز تعداد نامعيني از اعضاي ديويديان كشته و زخمي شدند. پس از چند ساعت، اف.بي.آي مسئوليت رسيدگي به اين واقعه را بر عهده مي گيرد. فرمانده ارشد اين عمليات "جف جامار " نام دارد.
بعد از ظهر واحدهايي پيشرفته از تيم نجات گروگان (HRT) اف بي آي به واكو مي‌رسند. گفتگوهاي تلفني بين ديوويد كورش ، "استيو اشنايدر " و "واين مارتين " از يك سو و نيروي ATF، "جيم كاوانگ " و پليس واكو ستوان لري لينچ از سوي ديگر برقرار است.
كورش اعلام مي‌كند كه از ناحيه ران و مچ دست چپ مجروح شده است. كورش مصاحبه اي تلفني با CNN انجام مي دهد. مايكل شرودر، از اعضاي فرقه ديويديان در حال بازگشت به ساختمان منت كارمل به ضرب گلوله ماموران اف بي آي كشته مي شود. كماندو هاي ايالت تگزاس تحقيقاتي را آغاز مي كنند اما ماموران اف.بي.آي مانع ادامه تحقيقات مي گردند. حوالي ساعت 5:30 بعد از ظهر جامار، فرمانده عمليات اف.بي.آي، به واكو وارد مي شود و "بايرون سيج " را به عنوان مذاكره كننده ارشد اف.بي.آي انتخاب مي كند. "بيل كلينتون " ، رئيس جمهور وقت آمريكا، مشروح وقايع طول روز را از نزديك دنبال مي كند.
دوشنبه، 1 مارس:
در ساعت اوليه روز دادستان كل، "استووارت گرسن "، آخرين اخبار و اطلاعات را در اختيار رئيس جمهور قرار مي دهد. رئيس جمهور به طور ضمني راه حل مذاكرات را تاييد مي كند و مي خواهد تا در صورت هر نوع تغيير در استراتژي وي را مطلع نمايند.
"لري پوتس " فرمانده عمليات در واشنگتن و جامار فرمانده عمليات در واكو است. مذاكرات ادامه مي يابد. در طول اين روز 10 كودك از مركز منت كارمل به بيرون منتقل مي شوند.
ساعت 5 بعداز ظهر، عملكرد تانكهاي اف.بي.آي از مقر فرماندهي به طور كامل كنترل مي شود. ماموران اف بي آي با خودروهاي زرهي خود به سمت منت كارمل حركت مي كنند. زماني كه خودروهاي زرهي نزديكتر مي شوند و خط تلفن براي مذاكره با مذاكره كنندگان قطع مي شود، ديوويد كورش بسيار سرآسيمه و پريشان مي شود. كورش حداقل دو مرتبه اين جمله را اعلام مي كند كه "خودكشي موضوعي نيست كه درباره آن فكر شود. " وي با گفتن اين عبارت هر گونه ادعايي در رابطه با خودكشي ديويديان را زير سوال مي برد.
رئيس جمهور(كلينتون) و رئيس اف.بي.آي ، "ويليام سيزونز "، درباره اينكه چگونه بحران موجود در واكو را مديريت كنند به بحث و گفتگو مي پردازند. سيزونز "استراتژي صبر " را پيشنهاد مي كند و رئيس جمهور نيز اين تاكتيك را تاييد مي نمايد.
سه شنبه ، 2 مارس:
براي اندك ساعاتي مذاكرات ادامه دارد. در اوايل صبح، كورش يك نوار صوتي از آموزه‌هاي ديني خود به اضافه يك تعهد مقدماتي براي اعلام تسليم در برابر رسانه‌هاي جمعي آماده مي كند.
ساعت1:30 بعداز ظهر، نوار در تمام شبكه‌هاي خبري مسيحي مذهب منتشر مي شود. ساعت 5:58 بعدازظهر،كورش با اعلام اينكه خداوند با وي سخن گفته و او را فرمان به صبر داده، ادامه مذاكرات را تقويت مي كند. گرسن اظهار داشت كه استراتژي آن است كه مذاكرات در فضاي بيرون صورت گيرد ومهم نيست كه چه مدت بطول انجاميده است. كلينتون، گرسن را فرا مي خواند وموافقت خودرا براي اسقرار تجهيزات نظامي جهت اهداف امنيتي اعلام مي كند.
چهار شنبه، 3 مارس:
اف.بي.آي با ژستي ميانجيگرايانه، در رابطه با اتهام قتل دو پيرزن، از اعضاي فرقه ديويديان، كه در 2مارس منت كارمل راترك كرده بودند، مداخله نمود. كورش طي گفتگوهاي خود با مذاكره كنندگان، در مورد شكست و تسليم خود كمااينكه موافقت كرده است، توضيحاتي را ارائه مي‌دهد. وي با گفتن عبارت " من با خداي خود معامله مي كنم نه با سيستم ديوان سالارانه شما ! " بر مسئله تسليم خود تاكيد مي كند. كورش در ادامه با تكيه بر جملات تورات مواعظ گوناگوني را مطرح مي نمايد. اما در پايان اين روز ، وي به دليل تحرك خودروهاي نظامي در اطراف منت كارمل، ناگهان بر افروخته و عصباني شد و اعلام نمود : "اف.بي.آي مجبور خواهد بود تا به برخي تصاوير كودكان خردسالي كه به مرگ ناگهاني جان داده اند نگاه كند. "
پنج شنبه، 4 مارس:
مذاكره كنندگان با اعضاي فرقه ديويديان به مدت 11 ساعت گفتگو كردند كه 7 ساعت و 38 دقيقه آن شامل گفتگو با خود ديويد كورش بود. مذاكره كنندگان "آرام و ميانجيگرانه " به كار خود ادامه مي‌دهند.
يادداشتي رسمي توسط دو نفر از كارشناسان روان شناسي اف.بي.آي به نام "پتي اسمريك " و "مارك يانگ " نوشته مي‌شود كه بيانگر اين موضوع است كه استراتژي موجود با حضور تاكتيكي فزاينده همراه بوده لذا مي تواند مانع اثر بخشي بوده و نتيجتا باعث از دست دادن حيات گردد.
جمعه، 5 مارس:
"هلثر جونز " 9ساله، در حالي كه ژاكتي بر تن دارد كه روي آن يادداشتي سنجاق شده است، ساختمان منت كارمل را ترك مي كند. يادداشت مادر اين كودك بيان مي كند: "زماني كه كودكان بيرون باشند، بزرگسالان خواهند مرد. "
كورش و دستيار اصلي او، استيو اشنايدر ادعاي اف.بي.آي مبني بر خودكشي اعضاي اين فرقه را رد مي كنند. اف.بي.آي توصيه كارشناسان، احتمال خودكشي و " اطلاعات متناقض " دريافتي را بررسي مي كند و در نهايت نتيجه مي گيرد كه ديويديان براي يك سال جيره غذايي داشته كه شامل جيره فراوان نظامي و MREs (غذاي آماده طبخ) مي‌باشد. از سوي ديگر كوروش نيز همچنان تهديد به خشونت و موعظه كردن را ادامه مي دهد.
شنبه ، 6 مارس:
مكالمه اشنايدر دراوايل صبح حاكي از آنست كه ممكن است ماموران فدرال، براي نابود كردن مدارك و شواهد، منت كارمل را بسوزانند. كورش و اشنايدر هر دو بشدت ناراحت و پريشان هستند.اف.بي.آي متوجه مي شود كه روند مذاكرات به بن بست رسيده و به سرخوردگي اش براي تلاش در جهت ادامه مذاكرات با ديويد كورش اذعان مي‌نمايد.
يكشنبه،7 مارس:
با كورش و ديگر اعضا در داخل محوطه منت كارمل گفتگو مي شود. اف.بي.آي مانع از تحويل شير براي كودكان گرسنه ساكن در منت كارمل مي شود مگر براي آنهايي كه از ساختمان بيرون مي آيند. يادداشتي ديگر از سوي روانشناسان اف.بي.آي ارئه مي گردد كه گزينه هايي خلاف گزينه هاي تاكتيكي و به نفع اعتمادسازي را توصيه مي كند. آنها پيش بيني مي كنند كه حمله به منت كارمل موجبات خودكشي دسته جمعي را فراهم مي نمايد. گرسن با سيزنز گفتگو نمود تا وي را از رفتن به واكو و انجام مذاكره مستقيم با ديويد كورش منصرف نمايد.
دوشنبه، 8 مارس:
گفته مي‌شود جراحات ديويد كورش بهبود يافته است. نواري ويدئويي از كودكان داخل ساختمان منت كارمل توسط ديويديان به بيرون ارسال مي شود. گزارش مذاكره كنندگان حاكي از آن است كه بررسي نوار ويدئويي، نگراني‌هاي عميقي را در بين مسئولين آمريكايي ايجاد كرده است. آنها نگران آنند كه با انتشار اين نوار، افراد بسياري در جامعه آمريكا با ديوويد كورش همدردي خواهند كرد. اف.بي.آي مدعي است كه 6 گالن شير به ساكنين منت كارمل تحويل داده است.
سه شنبه،9 مارس:
در موارد متعددي، فشارهاي تاكتيكي وارد شده بر ديويديان يا بدون مشورت با تيم مذاكره كننده و يا بر خلاف خواست آنان بوده است.
ساعت 2:15 صبح، برق منت كارمل به كلي قطع مي شود. كورش اعلام مي كند كه تا زماني برق وصل نگردد، او به مذاكرات ادامه نخواهد داد لذا اف.بي.آي مجددا برق را برقرار مي كند. اشنايدر خشم خود را از تحركات دوباره خودروهاي زرهي اف.بي.آي در اطراف منت كارمل ابراز مي كند. اعضاي تيم نجات گروگان اف.بي.آي، سلاح‌هايي را در پشت پنجرهاي منت كارمل مي بينند.
چهارشنبه،10 مارس:
برق ساختمان دوباره به طور كامل قطع مي‌شود. ساعت 4:30 مذاكرات بدون پيشرفت، مسكوت باقي مي‌ماند.
پنج شنبه ،11 مارس:
كورش تا ساعت 7:30 بعداز ظهر در مذاكرات شركت نمي‌كند لذا مذاكرات بجز وعده‌اي كه "كتي شرودر " براي بيرون آمدن در روز بعد مي‌دهد، پيشرفتي را در برندارد.
جمعه، 12مارس:
امروز خانم "ژانت رنو " به عنوان دادستان كل سوگند ياد مي كند. شرودر ساختمان منت كارمل را ترك مي كند و اعلام مي كند كه هيچ خودكشي جمعي اي در شرف وقوع نيست.
دكتر جان هاگمن، پزشك محلي، از طريق تلفن مشاوره مي دهد. علي رغم مخالفت هاي برخي از مذاكره كنندگان اف.بي.آي، جامار (فرمانده ارشد عمليات) دستور داد، تمام برق هاي منت كارمل به طور كامل قطع گردد تا شرايط عمليات به زعم وي بهتر شود. وي بعدها اعلام كرد كه "مي‌خواست اعضاي ساكن در منت كارمل همچون ماموران تاكتيكي اف.بي.آي حاضر در محوط رطوبت و سرما را تجربه كنند. "
اعضاي فرقه ديويديان مي‌گويند: "قطع برق مانعي بزرگ بر سر راه مذاكرات است و همين امر موجب مي گردد تا ذهنيت كورش، اشنايدار و ساير اعضا براي بيرون آمدن از ساختمان تغيير كند. " اما توجيه نيروهاي اف بي آي براي قطع برق آنست كه آنها قصد دارند با اين حربه، شبي سرد را براي ساكنين ايجاد كرده و با حداكثر تلاش خود، شرايط داخل منت كارمل را ادامه سكونت سخت تر نمايند. لذا هدف اصلي از اين كار، فشار بر ديويديان براي خروج از ساختمان است.
شنبه ، 13مارس:
اشنايدر از سرماي داخل ساختمان شكايت كرده و اعلام مي كند كه ساكنين در حال يخ زدن هستند. اف بي آي به كورش اخطار مي دهد كه مادرش جناب ريچارد دگورين و جك زيمرمن را براي وكالت وي نگه داشته است.
يكشنبه،14 مارس:
در نيمه هاي شب اف.بي.آي نورافكن هاي بزرگ خود را به سمت ساختمان منت كارمل روشن نمود تا از اين طريق علاوه بر اعمال فشار بر اعضاي ديويديان در داخل ساختمان، خواب آنها را مختل نموده و ضريب امنيتي تيم نجات گروگان را افزايش دهد.
دوشنبه،15 مارس:
اشنايدر و برخي ديگر از ديويديان در خارج از ساختمان با بايرون سيج و كلانتر منطقه ملاقات و گفتگو مي نمايند. اف بي آ ي بدنبال "تغيير استراتژي مذاكره " است.
سه شنبه،16 مارس:
در خلال اين روز، مذاكرات بين اف.بي.آي و افراد ساكن در منت كارمل تنها به مدت 46 دقيقه به طول انجاميد.
چهارشنبه،17 مارس:
كورش به اشنايدر اجازه گفتگوي رو در رو ديگري را با سيج را نمي‌دهد. در يك مذاكره رو دررو سيج از اشنايدر مصرانه مي خواهد تا كورش تسليم گردد. وي با به چالش كشيدن صداقت اشنايدر از او مي خواهد تا اقدامات مثبتي را در دستور كار قرار دهد.
سيج به اشنايدر مي گويد گويا كه شنوايي وي كاهش يافته است. با موافقت سيج، جامار تصميم مي گيرد تا فشار بر كورش را افزايش دهد. اسمريك واكو را ترك مي كند.
پنج شنبه ،18 مارس:
اف.بي.آي از طريق بلندگوهاي خود پيامي را پخش نموده و اعلام مي كند كه اگر ساكنين منت كارمل از ساختمان خارج گردد، رفتار خوبي با آنها خواهد شد.
جمعه، 19 مارس:
اف.بي.آي تلاش مي كند تا برخي نگراني هاي ديويد كورش را افشا كند، لذا برخي اسناد قانوني، نامه‌هايي از وكلاي مدافع كورش و نمونه هايي ديگري را به ساكنين منت كارمل تحويل مي‌دهد. دو نفر از اعضاي ديويديان با نام هاي "برند برنچ " و "كوين وايت كليف " از منت كارمل خارج مي شوند.
شنبه ، 20 مارس:
يكي ديگر از اعضاي ديويديان به نام "ريتا ريدل " از ساختمان بيرون مي‌رود.
يكشنبه،21 مارس:
ساعت 12:15 صبح، دو زن به نام هاي "ويكتورين هولينگزوور " و "آنتا ريچاردز " از منت كارمل خارج مي شوند. كورش خطاب به آنان مي‌گويد: "من به شما گفتم كه خداي من مي گويد صبر كنيد. "
ريتا ريدل، "گلديز اتمن "، "شيلا مارتين "، "جيمز لاوتن " و "اوفلا سانتويا " بيرون مي آيند. اف.بي.آي در اولين ساعات شب اقدام به پخش موسيقي هايي با صداي بسيار بلند از بلندگوها مي نمايد. ساعت 11:35 كورش اعلام مي كند : " كسي به خاطر پخش موسيقي بيرون نمي آيد. " پس از اندكي پخش موسيقي به دليل عملكرد بد بلندگوها قطع و شب بي سر و صدا به پايان مي رسد.
يكشنبه،21 مارس:
ساعت 12:15 صبح، دو زن به نام هاي "ويكتورين هولينگزوور " و "آنتا ريچاردز " از منت كارمل خارج مي شوند. كورش خطاب به آنان مي‌گويد: "من به شما گفتم كه خداي من مي گويد صبر كنيد.
ريتا ريدل، "گلديز اتمن "، "شيلا مارتين "، "جيمز لاوتن " و "اوفلا سانتويا " بيرون مي آيند. اف.بي.آي در اولين ساعات شب اقدام به پخش موسيقي هايي با صداي بسيار بلند از بلندگوها مي نمايد. ساعت 11:35 كورش اعلام مي كند : " كسي به خاطر پخش موسيقي بيرون نمي آيد. " پس از اندكي پخش موسيقي به دليل عملكرد بد بلندگوها قطع و شب بي سر و صدا به پايان مي رسد.
دوشنبه،22 مارس:
اشنايدر عصبانيت خود را از پخش موسيقي هاي بلند شبانه ابراز مي‌كند. مذاكره كنندگان سعي مي كنند با سرزنش نيروهاي تاكتيكي اف.بي.آي، وي را آرام نمايند.
جامار (فرمانده عمليات) خواستار برگزاري جلسه‌اي با تيم مديريت بحران شد. وي در مورد استراتژي "اقدامات تشديد تنش " به بحث و گفتگو مي پردازند. مذاكره كنندگان پيشنهاد مي كنند در صورتي كه اين استراتژي موثر نيفتاد، از گاز اشك آور به عنوان جايگزيني غير كشنده براي تخليه منت كارمل استفاده گردد. مشاور مذاكره كنندگان، پيش بيني مي كنند كه در هر صورت كورش از حداكثر زمان ممكن براي اقامت در منت كارمل استفاده خواهد نمود.
اف.بي.آي پيشنهاد ديگري را به كورش ارائه مي‌دهد؛ به او اجازه مي‌دهند كه در زندان، با همه ارتباط داشته باشد، مشروط به اينكه از ساعت 10 صبح روز 23 مارس تخليه منت كارمل آغاز شود
سه شنبه،23 مارس:
ساعت 10:05 صبح "ليوينگ استون فاگان "، به عنوان آخرين فردي كه در زمان محاصره منت كارمل را ترك مي‌كند از ساختمان خارج مي‌گردد. معاون دادستان آمريكا "ويليام جانستون " از واكو طي نامه‌اي خطاب به ژانت رنو (دادستان كل آمريكا) در رابطه با چگونگي مديريت اف.بي.آي در صحنه جرم و خصوصا تحركات وسايل نقليه نظامي در اطراف منت كارمل توضيحاتي را ارائه مي‌دهد.
ساعت 10:00 شب اف.بي.آي نورافكن هاي بزرگ خود را بر روي ساختمان روشن مي كند و نوار صوتي مذاكرات قبلي و سخنان افرادي كه از منت كارمل خارج شده اند را با صداي بلند از بلندگوهاي مستقر پخش مي نمايند.
چهارشنبه،24 مارس:
اف.بي.آي براي ساعاتي "سرودهاي تبتي " و موسيقي كريسمس را پخش مي كند. اشنايدر كه از پخش مجدد موسيقي شبانه عصباني است از ادامه مذاكرات امتناع مي نمايد.
در جلسه مطبوعاتي ساعت 10:30 صبح، مسئول اف بي آي كورش را دروغگو و ترسو مي خواند.
پنج شنبه ،25 مارس:
آخرين پيشنهاد اف.بي.آي: 10 تا 20 نفر از ساكنين بايد تا ساعت 4 بعد از ظهر منت كارمل را ترك كنند يا برخي اقدامات اجرا خواهد شد. ساعت 4 بعد از ظهر وسايل نقليه زرهي به سمت ساختمان منت كارمل حركت مي كنند
جمعه، 26 مارس:
روشن شدن مجدد نورافكن ها ، پخش موسيقي و پرواز بالگردهاي اف.بي.آي همگي در سراسر شب اتفاق مي افتد. اف.بي.آي ضرب‌الاجل ديگري را اعلام مي كند. خودروهاي زرهي فضاي مقابل منت كارمل را پاكسازي آغاز مي كند.
شنبه ، 27مارس:
براي سومين روز متوالي، هيچ مذاكره اي با ديويد كورش صورت نمي گيرد.
يكشنبه، 28 مارس:
ضرب‌الاجل ديگر از سوي اف.بي.آي اعلام مي شود. ساعت 12:26 شب كورش مي گويد كه وي در انتظار مرگ نيست بلكه منتظر فرماني از جانب خداست. نواري ويدئويي ارسال شده از داخل ساختمان نشان دهنده آنست كه 19 كودك با چشماني خسته اما در سلامت در منت كارمل حضور دارند
دوشنبه، 29 مارس:
علي رغم مخالفت معاون دادستان آمريكا و كماندوهاي تگزاس، جامار فرمانده عمليات در واكو تصميم مي گيرد تا اجازه ملاقات رو در روي ديك دگورين با كورش صادر كند. بعداز ظهر اين دو مرد به مدت 2 ساعت در جلوي درب منت كارمل يكديگر را ملاقات مي كنند.
سه شنبه، 30 مارس:
در ادامه 2 جلسه ديگر ديك دگورين با كورش ملاقات مي‌كند. گفتگوها ادامه دارد...
چهارشنبه،31 مارس:
"مارك ريچارد " نماينده معاون دادستان كل به نمايندگي از ژانت رنو، از ادامه مذاكرات مستقيم جلوگيري به عمل مي آورد. دگورين نيز در گزارشي به جامار اعلام مي‌كند كه وي از تلاش خود براي ادامه مذاكرات مستقيم با كورش "نا اميد " است.
پنجشنبه ،1 آوريل:
ريچارد يافته هاي خود را طي گزارشي به ژانت رنو ارائه مي دهد. وكلاي مدافع كورش يعني دگورين و زيمرمن امروز را به در داخل منت كارمل سپري مي نمايند. آنها به فرمانده عمليات اعلام مي كنند
كه ديويديان ساختمان منت كارمل را در 2 آوريل يا 10 آوريل ترك خواهند كرد كه اين مسئله به برگزاري مراسم " پس اور " بستگي دارد.
جمعه،2 آوريل:
شرايط لحظه به لحظه بر ساكنين منت كارمل سخت تر مي گردد. ديويد كورش وضعيت حاكم بر اين روزها را براي ديويديان تشريح مي كند.
شنبه ، 3 آوريل:
اف.بي.آي به دنبال راه حل جديدي براي ادامه مذاكرات است. اما اقدامات گذشته ماموران اف.بي.آي راه هرگونه ايجاد اعتمادي را مسدود مي نمايد.
يكشنبه، 4 آوريل:
وكلاي مدافع با كورش ملاقات مي كنند و تكرار مي كنند كه همه ساكنان بعد از روز عيد از ساختمان بيرون خواهند آمد.
دوشنبه، 5 آوريل:
علي رغم شرايط سخت حاكم بر منت كارمل، ديويديان مراسم خود را بر پا مي كنند.
سه شنبه، 6 آوريل:
علي رغم اعتراضات ديويديان، اف.بي.آي، جهت سلب آرامش تمام ساكنين منت كارمل به پخش موسيقي در تمام شب ادامه مي دهد.
چهارشنبه،7 آوريل:
كورش تعيين ضرب‌الاجلي را براي خروج نمي پذيرد. پوتس، "فلود كلارك " ،مقامات بلند پايه اف.بي.آي در واشنگتن حضور يافته و به بحث و گفتگو در باره راهبردهاي موجود در واكو پرداختند. فرمانده تيم نجات گروگان "ريچارد روگرز " طرح استفاده از گاز اشك آور را مطرح مي كند.
پنج شنبه ،8 آوريل:
گرسنگي امان كودكان ساكن در منت كارمل را بريده است. كمبود شير، علت گريه بسياري از كودكان است.
جمعه، 9 آوريل:
كورش نامه اي به اف.بي.آي ارسال مي كند و مي گويد: " خداوند شما را به قضاوت مي خواند. " اين نامه و نامه هاي بعدي كورش توسط دو كارشناس از اف.بي.آي مورد تجزيه وتحليل قرار مي گيرد. اين كارشناسان بعدها اعلام مي كنند كه كورش ديوانه بود و هرگز قصد ترك داوطلبانه منت كارمل را نداشته است. (به نظر مي رسد ارائه چنين تحليل هايي به منظور توجيه جنايت دولتمردان ايالات متحده بوده است)
اف.بي.آي برنامه عمليات خود را با استفاده از گاز اشك آور نهايي مي كند و مترصد دريافت تاييديه از دادستان كل، خانم ژانت رنو مي باشد.
شنبه ، 10 آوريل:
اعضاي تيم نجات گروگان (HRT) شروع به نصب سيم در اطراف محوطه منت كارمل مي نمايند.
يكشنبه، 11 آوريل:
تام مك لارتي، رئيس كاركنان كاخ سفيد، درباره وقايع واكو با بيل كلينتون گفتگو مي كند. وي كسي است كه در تجربه دوران فرمانداري خود با مسئله محاصره "فرت چافي " سر و كار داشته است.
دوشنبه،12 آوريل:
در جلسه مسئولين بلند پايه سيزونز، هابل و ديگر اعضاي هيئت قضايي آمريكا و مقامات اف.بي.آي، طرح استفاده از گاز اشك آور جهت اخذ تاييديه، به خانم رنو ارائه مي‌شود. وي ابتدا چندين مرتبه مي پرسد : " چرا الان؟ چرا صبر نه؟ " اما بعد از آن قانع مي شود كه برخي اقدامات انجام پذيرد.
G) ويليام سيزونز رييس سابق اف بي آي L) وبستر هابل معاون دادستان كل
سه شنبه، 13 آوريل:
بيشترين ساعات بعد از ظهر با گفتگوي تلفني كورش و مذاكره كنندگان سپري مي گردد. كورش تكرار مي كند تا خدا به او نگويد، از ساختمان خارج نخواهد شد.
هابل به مدت 45 دقيقه در دفتر شوراي كاخ سفيد با "برنارد ناسبوم " مشاور ارشد كلينتون، "بريو ليدزي " و "ونيس فاستر " ديدار و درباره طرح استفاده از گاز اشك آور گفتگو مي نمايد.
هابل از طرح عمليات اف بي آي حمايت مي كند. ناسبوم طي گزارشي اتفاقات واكو را به اطلاع رئيس جمهور مي رساند. وي مي گويد كه واكو موضوعي است كه دادگستري بايد آن را حل وفصل نمايد.
چهارشنبه،14 آوريل:
در جلسه‌اي كه در دفتر سيزونز براي بررسي تاثير گاز اشك آور بر روي كودكان تشكيل شد، دو كارشناس نظامي و پزشك ارتش "هري سالم " چگونگي تاثير اين گاز بر بدن اطفال به طور مختصر براي خانم رنو تشريح گرديد.(اگر چه هيچ نوع آزمايشي براي بررسي تاثير اين گاز بر كودكان انجام نگرفته بود.)
كلارك مي گويد: ديويديان ممكن است كه ذخيره آب شان را تمام كرده باشند. خانم رنو از اف.بي.آي مي خواهد تا درباره ذخاير آب ديويديان و برآورد ميزان توانايي استقامت آنان، اطلاعاتي جمع آوري گردد. خانم رنو با فرمانده نيروهاي ويژه ملاقات كرده و طرح استفاده از گاز اشك آور را با وي بررسي مي نمايد.
پنج شنبه ،15 آوريل:
گزارش اف.بي.آي اعلام مي كند كه ساختمان منت كارمل ذخيره آب قابل توجهي دارد. هابل از طريق تلفن با سيج درباره انجام عمليات گفتگو مي كند. بعد از اين گفتگو، هابل متقاعد مي شود كه مذاكره كنندگان هيچ روزنه اميدي براي بيرون كشيدن ديويديان در خلال گفتگوها ندارند.
جمعه،16 آوريل:
ژانت رنو استفاده از گاز اشك آور را بر اساس آنچه ريچارد به هابل گفته بود، نمي پذيرد. سيزونز، كلارك و پوتس براي رفتن به دفتر هابل عجله دارند. سيزونز درخواست مي كند تا با خانم رنو گفتگو نمايد. 10 دقيقه بعد هابل با خانم رنو بر مي گردد. رنو دستوري مبني بر تشريح شرايط درون ساختمان منت كارمل،روند مذاكرات و مزيت هاي طرح صادر مي كند.
شنبه ، 17 آوريل:
"لويس آلانايز "، كسي كه از اعضاي فرقه ديوديان نبوده اما در ابتداي دوره محاصره وارد ساختمان منت كارمل مي شود، ساختمان را ترك مي كند.
رنو با حضور ديگر مقامات وزارت دادگستري پوشش قوانين و اسناد حمايت كننده را بررسي مي كند و نهايتا طرح استفاده از گاز اشك آور را تاييد مي نمايد.
يكشنبه،18 آوريل:
ژانت رنو طرح استفاده از گاز اشك آور را براي رئيس جمهور كلينتون تشريح مي كند؛ رئيس جمهور با اجراي طرح موافقت مي كند اما سوالاتي درباره ميزان ايمني كودكان مي پرسد و اضافه مي كند: "اين تصميم شماست "
اف.بي.آي به نسبت به خروج فوري از ساختمان هشدار مي دهد اما ديويديان، كودكانشان را در مقابل پنجره ها نگه مي دارند. در پشت يكي ار پنجره ها، علامتي نگهداشته شده كه روي آن اين عبارت به چشم مي خورد.
دوشنبه،19 آوريل:
در نخستين ساعات روز 19 آوريل 1993 نيروهاي اف.بي.آي مقدمات حمله نظامي خود را عليه ساكنين منت كارمل مهيا مي نمايند. كمي مانده تا ساعت 6 صبح، خودروهاي زرهي اف.بي.آي در سمت راست و چپ ساختمان منت كارمل مستقر مي شوند. اف.بي.آي ، اشنايدر را از حمله قريب الوقوع خود مطلع مي كند. اشنايدر با شنيدن اين خبري، گوشي تلفن را از پنجره به بيرون پرتاب مي كند.
راس ساعت 6 صبح اف.بي.آي از طريق بلندگوهاي نصب شده اعلام مي كند: "اگر اكنون بيرون بياييد، به شما آسيبي نخواهد رسيد. " و اينكه "شما تحت محاصره هستيد ". اف.بي.آي در ادامه ديويديان را از حمله همراه با گاز اشك آور خود آگاه مي كند.
خودروهاي زرهي از طريق منافذ ايجاد شده در ديوارهاي ساختمان منت كارمل، تزريق گاز اشك آور را آغاز مي نمايند. با گذشت زمان بر حجم گاز منتشر شده در ساختمان افزوده مي شود. ساعت 6:24 اف.بي.آي به ديويديان مي گويد كه اگر تلفن آنها از كار افتاده است، پارچه اي سفيد از پنجره آويزان كنند. ديويديان نيز همين كار را مي كنند اما لحظاتي بعد پارچه سفيد با پتويي سياه جايگزين مي گردد. اف.بي.آي 2 دقيقه فرصت مي دهد تا ديويديان خود را تسليم نمايند.
ماموران فدرال مدعي مي شوند كه ديويديان تيراندازي را آغاز نمودند. ساعت 7 صبح دادستان كل، خانم ژانت رنو و مشاورانش به "اتاق وضعيت " اف.بي.آي مي روند. حوالي ساعت7:30 خودروي زرهي قسمت جلوي ساختمان را تخريب نموده و گاز اشك آور را در طبقه اول تزريق مي نمايد. در ساعت 7:58 تزريق گاز به طبقه دوم نيز آغاز مي گردد. اف.بي.آي براي تزريق گاز در تمام ساختمان، درخواست گاز بيشتري را مطرح مي كند.
ساعت 9:10 صبح ديويديان يك خط ثابت تلفن درخواست مي كنند؛ آنان براي انتقال پيام خود آن را بر روي يك پارچه سفيد نوشته و از پنجره آويختند. ساعت 9:49 را نشان مي دهد، اف.بي.آي اعلام مي كند كه تنها براي يك منظور خط ارتباط تلفني مجددا برقرار مي كند و آن ارسال پيام تسليم شدن تمام ديويديان است. ديويديان به اين تقاضا پاسخي نمي دهند. لذا اف.بي.آي در ساعت 9:54 از عدم اتصال خط تلفن خبر مي دهد.
ساعت 10 صبح دادستان كل ايالات متحده، خانم ژانت رنو، وزارت دادگستري را به منظور شركت و سخنراني در كنفرانس بالتيمور ترك مي كند. در بين ساعات 10 تا 11صبح خودروهاي زرهي به انتشار گاز اشك آور از دهانه هاي ايجاد شده در ساختمان ادامه مي دهند.
ساعت 11 صبح خانم رنو با رئيس جمهور كلينتون تماس مي گيرد. خانم رنو مي گويد: "همه چيز خوب به نظر مي رسد. " وي كنفرانس قضايي بالتيمور را در ساعت 11:30 ترك مي‌كند
آخرين بررسي ها در ساعت 11:40 انجام مي شود. حوال ساعت 11:45 ديوار سمت راست ساختمان فرو ريخته و متلاشي مي گردد.
پيام تمسخرآميزي از طريق بلندگوهاي اف.بي.آي خطاب به ديويد كورش پخش مي شود: "ديويد، ما با بزرگ كردن درب خروج، خارج شدن شما را از ساختمان تسهيل مي كنيم...ديويد، 15 دقيقه ديگر بيشتر مشهور نيستي؛ ساختمان را الان ترك كن. " اشتعال گاز اشك آور جرياني از آتش به راه مي اندازد. آتش سوزي در حال گسترش است. خبرنگارCNN مي گويد: "اين آتش خروشان و اين آتش سوزان واقعا خارج از كنترل است. " ساعت 12:10 سالن ورزشي ساختمان منت كارمل غرق در آتش است. ساعت 12:13 اف.بي.آي ماموران خود را فرا مي خواند. ساعت 12:20 بيشتر از نيمي از ساختمان منت كارمل در آتش كاملا سوخت. ساعت 12:34 تجهيزات نظامي اف بي آي رسيد و نهايتا تصاوير منتشره نشان مي دهد ساعت 12:41 بيشتر قسمتهاي ساختمان منت كارمل كاملا در اثر آتش سوزي نابود شده است.
در پايان ذكر چند نكته ضروري به نظر مي رسد:
1.ترجمه موجود بر اساس گزارشات رسمي دولت آمريكاست و از آنجا كه متن اصلي اين گزارشات داراي خلاهاي محسوس بوده و نوعي پراكندگي است لذا ترجمه نيز تا حدودي آغشته به اين نقيصه است.
2.بررسي گزارشات مربوط به اين واقعه نشان مي دهد كه اين مستندات نيز از فضاي سانسور حاكم بر جامعه سياسي ايالات متحده بي بهره نبوده است لذا مستندات گزينشي و در برخي موارد همراه با تحريف است.
3.ممنوعيت حضور خبرنگاران تا صدها متر از منت كارمل، 40 روز سكوت محض خبري پس از فاجعه، عدم انتشار مستندات دقيق حادثه و عدم وجود نهادي مستقل براي بررسي دقيق ماجرا نمونه هاي بارزي از خود سانسور آمريكايي است.
4.قرائن و شواهد موجود نشانگر آنست كه وقوع فاجعه واكو نه اشتباهي سهوي ونه جزئي بود بلكه به دستور مستقيم رئيس جمهور بيل كلينتون و با برنامه ريزي قبلي صورت گرفت لذا هرگونه توجيه در تطهير آن اساسا دروغ است.
5.اقدامات مسئولين آمريكايي در واكو خلاف اصول بشري و ناقض صريح اعلاميه جهاني حقوق بشر و حقوق اقليت بود.
6.ممانعت از انتقال غذا و شير براي كودكان ديويديان در ساختمان منت كارمل از جمله موارد ضد بشري است. در اين رابطه پاسخ مثبت مقامات اف بي آي به خبرنگاري كه علت اين حركت را گرسنگي دادن با هدف مردن كودكان دانسته بود، سوال بزرگي را ذهن ايجاد مي كند.
7.استفاده از گاز اشك آور و بي خطر دانستن آن براي افراد و خصوصا كودكان مايه تاسف بيشتري است. دولتمردان آمريكا با بهانه قرار دادن اين مسئله كه گاز سي.اس به منظور خارج كردن ديويديان است و خطري را براي سلامتي ساكنين منت كارمل ندارد اقدام به استفاده نا محدود از آن نمودند
بر خلاف اين مدعا بايد گفت كه گاز اشك آور توليد ابر دودي مي نمايد كه اثرات جلدي شديدي را مخصوصا براي كودكان به همراه دارد. اين گاز در فضاي بسته باعث خفگي مي گردد (اتفاقي كه براي بسياري از ديويديان رخ داد). گاز با اندك جرقه اي به سرعت منفجر و آتش سوزي قابل توجهي را در پي دارد. سوختن گاز اشك آور، گاز سيانو توليد مي كند؛ گازي كه هم اكنون به "گاز اعدام " شهرت دارد. انقباض شديد عضلاني از اثرات آن است تا آنجا كه موجب شكستن ستون مهره ها را فراهم مي آورد.(اين تاثيرات در اجساد ديويديان به خوبي مشاهده شد.)
8. اقدامات غير اخلاقي ماموران اف.بي.آي از ديگر مواردي است كه در گزارشات رسمي بدان حتي اشاره اي نگرديده است. برهنه شدن نظاميان و كشف عورت در مقابل زنان و كودكان فرقه ديويديان از نمونه هاي آن است. به نظر مي رسد اقدام به چنين حركاتي به همراه ساير اقدامات رواني ديگر براي شكستن روحيه مقاومت اعضاي اين فرقه در مقابل نظاميان بوده است.
9. روز حادثه، شعله ورشدن آتش در بيشتر بخشهاي ساختمان منت كارمل دليل حضور نيروهاي اطفا حريق در منت كارمل بود. اما ممانعت فرمانده عمليات از دخالت نيروهاي آتش نشان موجب گرديد تا تمام كودكان و زنان ومردان حاضر در ساختمان در دام آتش دولت ساخته بسوزند و از اندك ياري نيروهاي امدادي محروم گردند.
10.شكافت ديوار ساختمان منت كارمل و پخش گاز از ديگر بهانه‌هاي اف.بي.آي بود به منظور نجات ديويديان از مرگ؛ اما واقعيت امر آنست كه دليل اصلي اين امر آن بود كه شكافتن ديوار نقش هواكش را در گسترش آتش سوزي ايفا مي نمود و ضمنا راهي بود براي تزريق بيشتر گاز اشك آور!
اشاره به چند نمونه فوق مشتي بود از خروار جنايت دولت آمريكا در حق كساني كه جرم آنها اين است كه عقيدهاي خلاف تفكر رايج در آمريكا دارند.
مترجم:حجت‌الله نوري ساري
منبع : خبرگزاری فارس
منابع:
1. http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline.html//28 فوريه تا 7 مارس
2.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline2.html//8 مارس تا 18 مارس
3.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline3.html//19 مارس تا 31 مارس
4.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline4.html//1 آوريل تا 15 آوريل
5.http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/waco/timeline5.html//16
6.ماه نامه - سياحت غرب - 1387 - شماره 61، مرداد
نويسنده: جيم - مارس ، مترجم: سيد رضا - مرزاني
7.قاسم بابايي ، روزنامه قدس، سه شنبه 9تير ماه 1388
8. مركز اسناد انقلاب اسلامي
:: موضوعات مرتبط:
,
,
:: برچسب‌ها:
"کشتار" ,
:: بازدید از این مطلب : 865
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
