افراط گرایان در تایلند.۱

فعالیت اسلام گرایان افراطی در تایلند عمده فعالیت خشونت طلبانه در تایلند در جنوب این کشور و بوسیله بنیادگرایان اسلامی که بر فعالیت های جدایی طلبانه تمرکز دارند صورت می پذیرد. این فعالیت ها در میان قبایل Pattani ، Yala و Narathiwat صورت می پذیرد. باید به این نکته توجه داشت که 80% جمعیت این چهار ایالت را مسلمانان مالایایی تشکیل می دهند. به سبب گرایش رسمی نسبتاً زود هنگام (طبق سند محلی) پاتانی به اسلام، از کانونهای اسلام در جنوب شرقی آسیا به شمار می آید. پاتانی و ایالتهای کنونی شمال مالزی در طول قرن سیزدهم / نوزدهم، به سلطه سیام (تایلند) درآمدند. رابطه تایلندی ها و مسلمانان همواره متشنج بوده است. تایلندیها هنوز مالایاییها را خائک (خارجی ، مهمان ) می نامند. امروزه در تایلند مسلمانان جنوب اقلیت کوچکی، یعنی 3% از جمعیت پنجاه میلیونی را که غالباً بودایی اند تشکیل می دهند. تاریخ مسلمانان پاتانی شاهد کشمکشی درازمدت برای حفظ استقلال دین و زبان و فرهنگ بوده است. سیاست دولت بانکوک نسبت به مسلمانان جنوب، میان مسالمت اکراه آمیز از یک سو و سیاست تهاجمی تایلندی کردن از سوی دیگر، در نوسان بوده است. سیاست اخیر، بویژه در دهه های 1320 و 1330ش / 1940 و 1950، واکنش شدید محلی و برخوردهای خونین میان دولت و مسلمانان مالایایی را به وجود آورد. زندانی کردن رهبران مذهبی، عزم پیروان آنان را در پی گیری روش سنّتی اسلامی زندگی خود راسختر کرد. از دهة 1340ش / 1960 تاکنون خط مشی بانکوک به جذب مسلمانان متمایل شده است. این خط مشی در سیاستهایی از این قبیل مشاهده می شود: پرداخت کمک هزینه تحصیلی به مدارس مذهبی مشروط بر آموزش موضوعات غیرمذهبی علاوه بر اسلام ، تلاش برای برپایی شوراهای رهبران مذهبی برای مشاوره و ارشاد (اما تاکنون دادگاه شریعت تشکیل نشده است)، انتشار ترجمه های تایلندی قرآن، و امتیازهایی در زمینه پوشش اسلامی. مسلمانان به درستی این سیاستها را تلاشهایی برای کاهش اعمال مذهبی خود تلقی می کنند. در واقع، در سراسر قرن چهاردهم / بیستم واکنش مسلمانان به تلاشهایی که در جهت جذب و ادغامشان صورت گرفته، تحکیم و تقویت اعتقادشان به اسلام بوده است. وضع اقتصادی مسلمانان در چهار ایالت جنوبی در دهه های 1330 و 1340ش / 1950 و 1960 بدتر شد. در دهه 1350ش / 1970 بانکوک متوجه شد که سطح گذران زندگی مالایایی ها عامل افزایش ناآرامی های سیاسی، راهزنی و فعالیتهای استقلال طلبانه در ناحیه بوده است. تلاش برای بهبود وضعیت اقتصادی این منطقه تاکنون با توفیقی ناپایدار روبرو بوده است. دلایل آن پیچیده است ، اما بی میلی به سرمایه گذاری عمده در منطقه ای که تاریخ متشتت داشته، از جمله این دلایل است. جنبشهای استقلال طلبانه ای میان مالایایی ها دیده می شود که از اواخر دهة 1320ش / 1940 برای کسب استقلال یا ملحق شدن به مالزی مبارزه کرده اند. این مردم از هنگامی که تایلندیها حکام سنّتیشان را تغییر دادند، برای انتخاب رهبر به معلمان مذهبی روی آوردند و چهار جبهه ملی موجود نیز رهبرانی از این گروه دارند. در 1960، جبهه آزادیبخش پاتانی و در 1968، سازمان آزادیبخش متحد پاتانی تأسیس شد. هدف هر دو سازمان دستیابی به استقلال استان های جنوبی مسلمان نشین ، با توسل به جنگهای چریکی بود. تلاش مسلمانان برای کسب خودمختاری یا استقلال به شکل سازمان یافته و در جنگ محدود با ارتش تایلند در دهه های 1350 و بویژه 1360ش / 1970 و 1980 ادامه یافت. اما تایلندی ها با این جنبشها بشدت برخورد کرده اند و اکنون این جنبشها در رکود به سر می برند. گاهی خشونتهای استقلال طلبانه بسرعت سرکوب می شود، اما اراده استقلال طلبان و حمایت مداوم مسلمانانِ خارج از تایلند از آنان، حاکی از آن است که این مشکل برای حکومت بانکوک پابرجا خواهد بود. بیشتر مردم مسلمان مناطق جنوبی از رونق اقتصادی تایلند در دهه 1360ش / 1980 بی نصیب ماندند و از سیطره بودایی ها بر رده های بالای حکومت محلی و آموزش تایلندی احساس حقارت می کردند. ارتش تایلند، در مهار و متوقف کردن جنبش های استقلال طلب مسلمان به پیروزی نسبی رسید. با وجود این، تمایل به کسب خودمختاری بیشتر منطقه ای، بویژه در منطقه پاتانی، به شکل قوی پابرجا ماند و از اواخر دهه 1360ش / 1980 به این سو، گرایش جدید به اصولگرایی اسلامی بویژه در میان نسل جوان ، در قالب جنبشهای دعوت (شبیه آنچه در مالزی ، اندونزی ، پاکستان و خاورمیانه وجود دارد) تبلور یافته است. تلاش اصول گرایان بر محور ایجاد تغییرات بنیادی در آیینها و نهادهای اسلامی است. در حال حاضر محور اصلی جنبش مسلمانان در منطقه پاتانی سازمان آزادیبخش متحد پاتانی است که خواستار استقلال استانهای جنوبی است (آلگاپا متیو، 1987). اعتقاد به پاکی قبیله، رقابت میان مسلمانان مالایای و تفکرات اسلامی مهمترین مبانی رفتاری این گروه را شکل می دهد. اساس تفکرات ایدئولوژیکی آن را هم اعتقاد به خدا، امامت، جهاد و هجرت شکل می دهد. بطورکلی ریشه شکل گیری این گروه به نارضایتی از تشکیل حکومتی مدرن بوسیله Chakkri Dynasty در قرن 18 باز می گردد. علاوه براین در قرن 19 با گسترش نفوذ کشورهای استعماگر همانند بریتانیا و شکل گرفتن نهادهای اداری و بورکراتیک وابسته به آنها قبایل این کشور به عنوان خدمتگزاران دولت جدید در ساختار دولتی جذب شدند. علاوه براین تلاش آگاهانه ای صورت پذیرفت تا قوانین اسلامی بطور مستقل مبنای قضاوت قرا نگیرند. با تغییر نام کشور از سیام به تایلند و کنترل شدید دولتی بر قبایل جنوبی این کشور روند هضم ساختار قبایل در دولت مدرن افزایش یافت. علاوه براین تمام قوانین اسلامی قربانی قوانین غربی شد. در اعتراض به این اقدام دولت معترضین مختلف سه مبنای اساسی برای دولت در نظر گرفتند. این سه مبنا عبارت بودند از ملت، مذهب و نظام پادشاهی. در همین دوره Haji Sulong ، رییس شورای اسلامی قبیله پاتانی جنبش مردم پاتانی Patani Peoples Movement را بوجود آورد. گروه وی خواستار خودمختاری مذهبی، حقوق فرهنگی و اجرای مبانی حقوق اسلام بود. اما رهبر این گروه در سال 1952 بوسیله حکومت نظامی ملی گرای ژنرالPhibun Songkhramکشته شد. خاطره وی به عنوان یک شهید سبب گردید که وی به عنوان نماد مقاومت مسلمانان مالایای شکل بگیرد. بر همین اساس هفت سال بعدPatani National LiberationFrontبا تمسک به اندیشه های وی شکل گرفت. ( تانت آلفوموسون، 2008) دوران فعالیت مسلمانان مبارز مالایای در تایلند دوران فعالیت مسلمانان مالایایی در تایلند را می توان به سه دوره تقسیم نمود: 1960 تا 1998، 1998تا 2004 و 2004 تا زمان حال. 1. دوران 1960 تا 1998 بین سال های 1960 تا 1998 در حدود 60 جنبش جدایی طلب در میان قبایل جنوب تایلند فعالیت می نمودند. اما National Revolution Front ،Patani United Liberation Organization،،Islamic Mujahidin Movement of Pataniو New PULO ؛ در راس این گروه ها فعالیت می نمودند. اگرچه این گروه ها هر کدام تمایلات متفاوتی داشتند اما همه آنها خواستار تشکیل حکومت اسلامی بودند. البته روش های مبارزاتی این گروه به شیوه جنگ های کم شدت در قالب کمین نمودن، آدم ربایی، ترور، اخاذی، خرابکاری و بمب گذاری بود. بطور کلی در این دوران مهمترین هدف این گروه ها تلاش برای دستیابی به خودمختاری برای مسلمانان، تشکیل حکومت اسلامی و رهایی قبایل از کنترل دولت مرکزی بود. در سال 1997 چهار گروه مذکور در قالب اتحادیه ای تصمیم گرفتند برای استقلال پاتانی تلاش نمایند. (کونر بایلی و جان میکسیک، 1989) 2. سال های 1998 تا 2004 در فاصله سال های 1994 تا 2004 فعالیت این چهار گروه به شدت کاهش یافت. زیرا دولت تایلند در طی این دوره به فقدان توسعه اداری و اقتصادی در پاتانی حساسیت بسیار زیادی نشان داد. البته دولت بانکوک نه تنها اقداماتی در راه توسعه جنوب تایلند انجام نداد بلکه تا جایی که توانست کنترل خود بر این مناطق را افزایش داد. البته به علت ناتوانی دولت بانکوک در سرمایه گذاری لازم برای کنترل مناطق محلی و پیروزی در نبرد اذهان و قلوب این گروه ها دوباره توانستند که فعالیت خود را آغاز نمایند. 3. سال های 2004 تا کنون در بین سال 2004 تاکنون در جنوب تایلند 8064 مورد خشونت بوسیله این گروه ها اتفاق افتاده است. که بر اثر این حوادث خشونت آمیز تاکنون 3002 نفر کشته شده و 4871 نفر نیز زخمی شده اند. (گزارش آسیا-تایلند، می 2007) البته در مورد فعالیت این گروه های افراطی باید به این نکته مهم توجه داشت که آنها در چارچوب سازمان مشخصی فعالیت نمی نمایند و ملغمه ای از اندیشه های ملی گرایانه و اسلام خواهی دارند. برهمین اساس اعضای این گروه ها نیز طیف متفاوتی از کارگران، بازرگانان، افراد معمولی و مجرمان را تشکیل می دهند. البته این گروه ها اگرچه از نظر سازمانی بسیار ضعیف می باشند اما در زمینه سیاسی، اقتصادی، امور جوانان و زنان و مسائل نظامی فعالیت دارند. تعداد افرادی که در این گروه ها فعالیت دارند از 1000 تا 1500 نفر بسیار متفاوت می باشد. البته اگر تعداد نیروهای لجستیکی و تبلیغاتی را نیز به این رقم اضافه نماییم تعداد نیروها به چیزی بین 3000 تا 5000 نفر می رسد. با توجه به تعداد افرادی که در این گروه ها فعالیت دارند در سال 2007 دولت تایلند اعلام نمود که این گروه ها توانسته اند کنترل 100 روستا از 1521 روستای جنوب تایلند را بدست آورند. (دسموند بال، 2004) اگر بخواهیم نمایی کلی از اهداف این گروه ها در سال های اخیر داشته باشیم باید در ابتدا به این نکته توجه داشته باشیم که اندیشه های ملی گرایانه اسلامی در قالب فعالیت های جدایی طلبانه به فعالیت این گروه ها شکل داده است. البته تلاش برای ایجاد آگاهی اسلامی برای فعالیت های استقلال طلبانه، کسب حمایت عمومی برای اسلام و ساختارهای متناسب با آن، ایجاد ساختارها و نهادهای مخفیانه،شکل دادن به ایدئولوژی استقلال طلبانه و ملی گرایانه در میان طبقه حاکم، فراهم نمودن شرایط لازم برای انجام فعالیت های انقلابی و در نهایت آموزش نسل جوان از جمله اهداف دیگر این گروه ها در تایلند می باشد. (دسموند بال و دیوید اسکات ماتیسن، 2007) بطور کلی آنچه فعالیت اصلی نسل جدید این گروه ها را شکل می دهد آموزه های ساده اسلام و تلاش برای آزادی و استقلال می باشد. بنابراین این گروه ها در قالب جنبش های ملی- قومی با دیدگاهی اسلامی فعالیت دارند. البته دید قوم گرایانه آنها بر اندیشه ای اسلامی آنها برتری دارد. البته ایالات متحده آمریکا فعالیت این گروه ها را در قالب تروریسم ملی گرا دسته بندی نموده است. تروریسم ملی گرا گونه ای از تروریسم معرفی گردیده که به واسطه آن تروریست ها به دنبال یک حکومت مستقل و پایان دادن به اشغال کشور و یا حرکت ضداستعماری برای پایان دادن به استعمار کشور و کسب استقلال آن می باشند. این واژه همچنین برای توصیف گروه هایی که به دنبال ایجاد یک حکومت مستقل در یک منطقه قومی و مذهبی می باشند نیز به کار رفته است. با وجود معرفی تروریسم ملی گرا به عنوان یکی از انواع تروریسم، ویژگی های آن محل مناقشه است و هنوز مشخص نیست چه نوع جنگ یا خشونتی مشروع تلقی می گردد. از سوی دیگر این گونه گروه ها بیشتر خود را مبارزان راه آزادی درگیر در یک جنگ نامتقارن معرفی می نمایند ( Wikipedia ) یکی دیگر از نکاتی که در مورد فعالیت این گروه ها باید مد نظر داشته باشیم این است که اعضای آنها هرگز تاکنون تلاش نکرده اند که قلوب و اذهان مردم تایلند را بدست آورده و در جنگ تبلیغاتی پیروز شوند. بلکه صرفا تلاش می نمایند تا از طریق تهدید مستقیم به خشونت مردم را مرعوب نمایند. همین عامل سبب گردیده است که مردم این منطقه نگرش درستی نسبت به آموزه های اسلامی نداشته باشند. البته نیروهای پلیس نیز توانایی چندانی برای مقابله با فعالیت این گروه ها ندارند. همین عامل سبب گردیده است که مردم جنوب تایلند اعتمادی به نیروهای امنیتی دولتی نداشته باشند. این عدم اعتماد مردم خود به عنوان پیروزی تبلیغاتی مهمی برای این گروه ها تلقی می گردد.

:: موضوعات مرتبط: , ,
:: برچسب‌ها: ‏"‏اخبار‏"‏ ,
:: بازدید از این مطلب : 599

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0