از حدود چهار سال پیش، قتل آلبینوس ها، یا افراد مبتلا به بیماری آلبینیسم، در تعدادی از کشورهای آفریقای مرکزی و شرقی، به شدت افزایش یافته است. به نظر می رسد که این رسم هولناک، که به مدت چند دهه تقریباً متوقف شده بود، دوباره رواج یافته باشد. طی دو سه سال اخیر، آلبینوس ها یا زال های کشور آفریقایی "بوروندی" مدام در وحشت به سر می برند و گاه از ترس جان، یا به مهاجرت تن می دهند و یا در برخی موارد زندگی مخفی را بر می گزینند.
در بیماران مبتلا به آلبینیسم یا زالی، عدم تولید رنگدانه ی "ملانین" باعث می‌شود که رنگ پوست و موهای بیمار سفید باشد. در نتیجه، شبکیه ی چشم هم شدیداً به نور خورشید حساس است و به همین دلیل، مبتلایان مشکل دید در روز دارند. همچنین احتمال آفتاب سوختگی آنان زیاد است. بر اساس برخی پژوهش ها، بیماری زالی در اصل نتیجه ی یک جهش ژنتیکی است که برای نخستین بار در "ریفت"، یا منطقۀ شکاف بزرگ شرق آفریقا، شکل گرفته است یعنی همان منطقه ای که به عنوان خاستگاه نوع بشر هم شناخته می شود. بنابر گفته های جوانی به نام "جرمی" که مشاهدات خود را چنین حکایت می کند: «سال گذشته، به منزل برادرم حمله کردند. او را تکه تکه کردند و بعضی از اعضاء تنش را با خود بردند.» به دنبال این واقعه ی هولناک، جرمی همراه با هفت آلبینوس دیگر شهر خود را ترک می کند و به شرق کشور که امن تر است، پناه می برد.
"کازونگو قاسم" رییس انجمن "آلبینوس های بدون مرز" در بوروندی، معتقد است که این رسم شوم از کشور همسایه، تانزانیا به سرزمین وی سرایت کرده است. او می گوید: «به دلیل این که آلبینوس ها از آفتاب پرهیز می کنند، در تانزانیا اعتقاد دارند که آنان کودکان خورشید هستند. خیلی از مردم باور دارند که اگر خون یا گوشت آنان را با برخی داروهای سنتی مخلوط و مصرف کنند، به ثروت و قدرت می رسند.» باید گفت که تمام قتل ها در بوروندی، در نزدیکی مرز تانزانیا رخ داده است. به گفته ی این مقام مسئول آلبینوس ها را در خاک بوروندی می کشند و بعد جسدشان را به تانزانیا می برند و در آنجا می فروشند.
آلبینوس های بوروندی از دولت انتظار دارند که با این بیماری هولناک اجتماعی با جدیت مبارزه کند. قاسم می گوید که آلبینوس ها نیاز به حمایت دولت دارند. به عقیده ی او قاتلان زال ها باید به اعدام محکوم شوند. وی حتی اطمینان دارد که اگر موارد کشتار آلبینوس ها در بوروندی زیاد شده، فقط به این دلیل است که در تانزانیا، مجازات این جنایت اعدام است و در نتیجه جادوگران و جویندگان خون زال برای یافتن قربانی به کشور همسایه می آیند. با این حال، برخی تحقیقات خبرنگاران این فرض را مطرح می کند که به رغم سختگیری دولت تانزانیا، پلیس این کشور این نوع جنایات را نادیده می گیرد. به نوشته ی برخی منابع آفریقایی، در کشور بوروندی حدود هشتصد آلبینوس زندگی می کنند که طی دو سال اخیر هفده نفرشان قربانی شده اند.
خرافات و اعتقادات جادویی در مورد زال ها در کشورهای مالی، کامرون، بوروندی، تانزانیا و جمهوری دموکراتیک کنگو رایج تر است. با این حال در دو سه سال اخیر تحول فکری و فرهنگی در این کشورها شتاب بیشتری گرفته و اعتراض ها به این نوع مراسم سنتی هم بیشتر شده است. در سال ۲۰۰۹، برای نخستین بار در تانزانیا، هفت نفر به اتهام قتل آلبینوس ها به اعدام محکوم شدند. این افراد همگی مشتریان جادوگران و رمالان آفریقایی بودند اما تاکنون هیچ جادوگری به جرم استفاده از اعضاء تن انسان، در هیچ دادگاهی محکوم نشده است.
اصولاً قربانی کردن انسان در برخی کشورهای آفریقایی همچنان مشکل بزرگی است. به گزارش پلیس کشور اوگاندا در سال ۲۰۰۹ میلادی، ۱۲۳ نفر که اکثراً کودک بوده اند در مراسم جادوگری قربانی شده اند. این رقم نسبت به سال قبل، هشت درصد افزایش داشته است. در همین کشور و طی همان سال ۲۰۰۹، ۱۲۵ نفر به اتهام شرکت در این جنایات بازداشت شده اند. در بیشتر موارد، متهمان از ثروتمندان، معامله گران بزرگ و سیاستمدارانی هستند که در طلب قدرت یا ثروت بیشتر به سحر و جادو رو می آورند و کسانی را برای بچه دزدی و کشتن آنان استخدام می کنند.
اما در خود تانزانیا هم از سال ۲۰۰۷ تا کنون، ۵۴ آلبینوس به قتل رسیده اند. به نوشته ی "فرانک وژل"، خبرنگار عکاس فرانسوی که نمایشگاه بسیار زیبایی ازعکس های سیاه و سفید از زال های تانزانیا تدارک دیده بود، یک دست یا پای فرد آلبینوس به قیمت دو هزار دلار، و جسم کامل آنان به بهای ده هزار دلار معامله می شود. از بخت بد، کشور تانزانیا دارای بالاترین تعداد افراد مبتلا به بیماری آلبینیسم است. به طور متوسط در اروپا و آمریکای شمالی، از هر بیست هزار نفر، یک نفر مبتلا به آلبینیسم است. در حالی که در تانزانیا، از هر سه هزار نفر، یک نفر به این بیماری دچار است.
در زمستان سال ۲۰۰۹، در دهکده ای درشمال بوروندی، چند نفر به منزل یک خانواده حمله بردند و پس از طناب پیچ کردن پدر و مادر، دست ها و پاهای کودک شش ساله ی آنان را که آلبینوس بود بریدند و با خود بردند.
با این که منابع و پژوهش درباره ی جایگاه زال ها در آفریقای قرن هجده و نوزده بسیار اندک و تقریباً نایاب است، برخی مردم شناسان معاصر حدس می زنند که زال کشی در آفریقا، بعد از دوران استعمار شکل گرفته باشد. کشتن نوزادان زال، در اواخر نیمه ی اول قرن بیستم، به دلیل وضع قوانین مدرن تقریباً متوقف شد.
اما با توجه به وقایع هراس انگیز سه سال اخیر، به نظر می رسد که این رسم شوم دوباره کم کم جان گرفته باشد.
با فرا رسیدن سال ۲۰۱۱ میلادی، خبرهای تلخ دیگری در این باره از آفریقا مخابره شد. درست در شب تحویل سال نو میلادی در بوروندی، باز هم در نزدیکی مرز تانزانیا، چند نفر به منزل خانواده ای حمله کردند و دختر پنج ماهه ی آلبینوس آنان را ربودند. مسئول پلیس محلی گفت: «در تعقیب دزدان هستیم اما متأسفانه احتمال بد ترین حالت وجود دارد زیرا حدس می زنیم که دزدان وارد خاک تانزانیا بشوند تا اعضاء بدن این نوزاد را به جادوگران بفروشند.»
یک شب قبل از این واقعه باز هم از بوروندی گزارش شد که یک کودک آلبینوس، بر اثر قطع عضو، جان داده است.
در این مورد هم مقامات محلی شهرستان "کیگاندا" گفتند: «چهار نفر مسلح به تفنگ و قمه، به منزل خانواده ای حمله کردند که دارای سه فرزند زال است. آنان بازوی چپ پسر دوازده ساله را بریدند اما به دلیل جیغ و فریاد افراد خانواده ناچار به فرار شدند.» کودک دوازده ساله، چند ساعت بعد جان سپرد.
رییس انجمن "آلبینوس های بدون مرز" می گوید: «موج جنایتی که از سال ۲۰۰۷ در بوروندی، از نزدیکی مرزهای تانزانیا آغاز شد، اینک تمامی کشور را فرا می گیرد.»
مردم بوروندی و تانزانیا معتقدند که دولت ها هیچ فکری به حال آلبینوس ها نکرده اند. نگرانی ها و اعتراض ها روز به روز بیشتر می شود و خانواده های آلبینوس با اصرار از مسئولان امنیتی می خواهند که جان فرزندانشان را حفظ کنند. اما برخی پژوهشگران غربی باور دارند که در شرایط بسیار بد اقتصادی، تا زمانی که برای گوشت و خون زال مشتری هست، جنایت نیز ادامه خواهد داشت.
:: موضوعات مرتبط:
,
,
:: برچسب‌ها:
"جنایت" ,
:: بازدید از این مطلب : 1078
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
